Epistolarna zbirka Ivana Lučića
Epistolarna zbirka Ivana Lučića, povjesničara i kartografa, kojemu je dodijeljen atribut „otac hrvatske historiografije“, sadrži 143 pisma. Ivan Lučić autor je i pošiljatelj većine pisama u epistolarnoj zbirci (140) i primatelj jednog pisma. Osim Lučića, u epistolarnoj su zbirci pisma su pisali i slali i druga dva autora: Giovanni Battista Curatelli i Melchior Tetta. Svoja je pisma Lučić pisao i slao prijatelju i zadarskom nadbiskupu Valeriju Ponte te Šibenčanima Danijelu i Frani Divniću. Pisma iz Lučićeve epistolarne zbirke pisana su u razdoblju 1651. – 1678. i vrijedan su povijesni izvor za proučavanje njegova djelovanja i rada na kapitalnom povijesnom djelu De regno Dalmatiae et Croatiae libri sex. U epistolarnoj zbirci Ivana Lučića nalazi se 38 pisama koja nisu objavljena sa svekolikom Lučićevom korespondencijom u 31. i 32. svesku edicije Starine Hrvatske akademije znanosti i umjetnosti. Također, u 32. svesku spomenute edicije objavljeno je pet pisama koja nisu dio rukopisne epistolarne zbirke Ivana Lučića. Prema postojećem brojčanom stanju možemo zaključiti da u Lučićevoj epistolarnoj zbirci ima i više od 142 pisma, koliko ih je 1901. naveo Bare Poparić, čijim su zalaganjem pisma i objavljena u ediciji Starine. Lučićeva su pisma autentična, što je utvrđeno usporedbom rukopisnih pisama s prototipom rukopisa djela Vita b. Ioannis confessoris episcopi Traguriensis cum apendicibus (R 6608) i rukopisa Lučićevih pisama u fondu HR-HDA-785 Obitelj Zrinski i Frankopan. Ista je ruka pisala tekst rukopisa R 6608, pisma iz fonda Obitelj Zrinski i Frankopan, koja su pohranjena u Hrvatskom državnom arhivu i pisma u epistolarnoj zbirci R 8068. Pisma su pisana Lučićevom rukom i na papiru ručne izradbe. Iako je tinta na nekim pisama mjestimično bljeđa, oblik slova i duktusi pokazuju da je pisma pisala ista (Lučićeva) ruka. (dr. sc. Irena Galić-Bešker)